Maand: augustus 2016
PDF

Woekerprijzen voor concerttickets aan banden gelegd… maar niet altijd even makkelijk om je geld terug te krijgen.

Doorwinterde concertfans zullen het al wel eens mee hebben gemaakt: het concert van je favoriete band werd meteen uitverkocht, je viel net buiten de boot en je vond later via het internet toch nog een ticket, weliswaar aan het drievoudige van de prijs. Of net andersom: je kan onverwachts niet naar een concert of festival en je wilt je ticket doorverkopen, waarbij de verleiding er natuurlijk is om ook een centje te verdienen (echte eerlijke muziekliefhebbers zullen niet in deze verleiding komen).

Deze praktijken behoren in België sinds 30 juli 2013 tot het verleden door de Wet betreffende de verkoop van toegangsbewijzen tot evenementen. Het principe van de wet is eenvoudig: het is strikt verboden om tickets voor concerten, festivals,… door te verkopen voor een prijs, die hoger ligt dan diegene die werd aangerekend door de organisator en die door de doorverkoper dus zelf betaald werd. Je kan dus als koper al hetgeen dat je bovenop de oorspronkelijke verkoopprijs betaalde aan de doorverkoper van hem terugvorderen. Als je zelf een ticket aan een verhoogde prijs hebt aangekocht, moet je oppassen wanneer je zelf nogmaals aan een verhoogde prijs doorverkoopt. Je zal mogelijkerwijze aan de koper alles bovenop de oorspronkelijke prijs moeten terugbetalen, en niet enkel hetgeen je zelf extra aanrekende.

Wil je een business model maken van doorverkoop van tickets, dan ben je er ook aan voor de moeite, zelfs indien je niets bovenop de oorspronkelijk prijs vraagt (je slaat bijvoorbeeld tickets in onder de prijs van mensen die er zelf vanaf moeten, en verkoopt ze door aan de oorspronkelijke prijs). De wet verbiedt strikt elke regelmatige doorverkoop en laat enkel maar occasionele doorverkoop toe. De regelmatige doorverkoper stelt zich bloot aan burgerrechtelijke en strafrechtelijke vervolging.

Bij overtredingen van de wet kan de overheid een minnelijke schikking voorstellen aan de verkoper. De ambtenaren van de Algemene Directie Controle en Bemiddeling van de FOD Economie zijn bevoegd om eventuele inbreuken op te sporen en vast te stellen. Ze hebben een ruime bevoegdheid gekregen. Ze kunnen bijvoorbeeld binnentreden in lokalen en vertrekken en ze kunnen beslag leggen op documenten. Bijstand van de politie is mogelijk.

Bij gebrek aan betaling van de minnelijke schikking wordt het PV overgemaakt aan de Procureur des Konings.

Het teveel betaalde terugvorderen klinkt echter makkelijker dan het daadwerkelijk is.

Vaak gebeurt verkoop van tickets via het internet (bv. via TicketSwap) en is de beschikbare informatie van de verkoper beperkt tot een profielnaam en/of een e-mailadres. Soms berusten profielnaam en e-mailadres op fictieve namen, waardoor identificatie van de werkelijke verkoper moeilijk wordt. Daarom is het aan te raden, in de mate van het mogelijke, steeds uitgebreidere identiteitsgegevens van de verkoper te vragen bij aankoop van tickets via het internet. Daarnaast kan je aan de aanbieders van de verkoopsplatformen om gegevens van de verkoper vragen, maar dit komt mogelijks in conflict met de privacywetgeving.

De vraag stelt zich ook of de aanbieders van de verkoopsplatformen (bv. TicketSwap, Ebay,…) kunnen aangesproken worden, indien bv. de verkoper niet traceerbaar is. In principe is dit mogelijk volgens de Wet, nu ook “de verstrekking van middelen die worden aangewend voor een doorverkoop” volgens de Wet verboden is. In een arrest van 30 april 2015 heeft het Grondwettelijk Hof echter beslist dat op de uitbaters van elektronische platformen geen actieve toezicht – verplichting rust, maar dat van hen enkel verwacht kan worden dat zij optreden indien ze op de hoogte gesteld worden van een overtreding van de Wet. Dit perkt de mogelijkheden om je geld terug te vorderen van de uitbaters van de elektronische platformen natuurlijk stevig in. Er zijn echter platformen die enkel tickets verhandelen en toelaten indien bv. maximaal 120% van de prijs wordt gevraagd. Hiermee wordt actieve overtreding van de wet eigenlijk in de hand gewerkt en is de kans groot dat je van zulke platformen je geld kan terugvragen.

Het feit deze platformen vaak buitenlandse vennootschappen zijn, legt een ander pijnpunt bloot. Tickets worden vaak over de landsgrenzen verhandeld, en de vraag of de Belgische wetgeving en de beperking van de ticketprijs wel van toepassing is, hangt van verschillende factoren af.

Kortom: de Wet van 30 juli 2013 biedt je de mogelijkheid om steeds hetgeen je bovenop de oorspronkelijke ticketprijs betaald hebt, terug te vorderen, maar er liggen wel wat hindernissen in de weg: identificatie van de verkoper, elektronische handelsplatformen die eventueel moeilijk doen, terugvorderen over de landsgrenzen heen… In deze gevallen strekt het tot aanbeveling een advocaat te raadplegen. Studio Legale geeft je graag een eerste advies over de mogelijkheden om in jouw specifieke geval terug te vorderen, eveneens gelet op een kosten/batenanalyse. Indien je veel teveel voor een al duur ticket betaald heeft, loont het zich hoogstwaarschijnlijk wel.

Contacteer ons!

Medialinks:

http://economie.fgov.be/nl/consument/bedrog/voorbeelden/doorverkoop_concerttickets/#.V76oB6JzKNg

https://www.facebook.com/Studio-Legale-140460979359015/?fref=ts

PDF

Verplichte rookmelders voor huurwoningen en studentenkamers.

Vanaf 1 januari 2013 is de wetgeving omtrent het plaatsen van rookmelders uitgebreid.[1] Vanaf die datum dient in het Vlaams-Gewest een rookmelder te worden geplaatst in de volgende woningen:

  • Elke nieuwe woning;
  • Elke woning die een renovatie ondergaat waarvoor een stedenbouwkundige vergunning vereist is;
  • Huurwoningen (zowel private als sociale verhuurde woningen);
  • Studentenwoningen (met ingang vanaf 01.10.2014).

 

Deze verplichting bestaat niet voor wie reeds een branddetectiesysteem heeft geïnstalleerd dat gekeurd en gecertificeerd is door een erkende instantie.

 

Er zijn bepaalde voorwaarden waaraan deze rookmelder moet voldoen:

  • CE markering[2];
  • Voldoen aan de norm NBN EN 14604[3];
  • Reageren op de rookontwikkeling bij brand door het produceren van een scherp geluidssignaal;
  • De rookmelder dient van het optische type te zijn.

 

Ingangsdatum voor nieuwe en bestaande contracten voor huurwoningen

Vanaf 1 januari 2013 moeten alle huurwoningen, waarvoor een huurcontract wordt afgesloten na 31 december 2012, uitgerust zijn met voldoende rookmelders. Ook wordt een gefaseerde invoering van deze verplichting in bestaande huurcontracten voorzien.

De verplichting van het tijdstip tot het plaatsen van een rookmelder is afhankelijk van het type huurwoning. Er wordt in de wet een onderscheid gemaakt tussen een sociale huurwoning en een private huurwoning[4].

 

Ouderdom sociale huurwoning

Datum rookmeldersverplichting

Gebouwd voor 1950

01/01/2014

Gebouwd tussen 1950 en 1969

01/01/2015

Gebouwd tussen 1970 en 1979

01/01/2016

Gebouwd vanaf 1980

01/01/2017

 

Ouderdom private woning

Datum rookmeldersverplichting

Gebouwd voor 1945

01/01/2016

Gebouwd vanaf 1945

01/01/2019

 

Vanaf het academiejaar 2014 – 2015 gaat de overheid nog een stapje verder. Concreet betekent dit dat vanaf 1 oktober 2014 elke studentenkamer conform de wetgeving moet zijn uitgerust.[5] Vanaf dan is het verplicht om in elke studentenkamer, ook die met een lopend contract, een rookmelder te plaatsen.

 

Verplichting van de verhuurder

 

De verhuurder is verplicht om de plaatsingskosten en de aankoop van de rookmelders te betalen. Ook de kosten voor de vervanging van de rookmelder zijn ten laste van de verhuurder. Daarentegen is de huurder verantwoordelijk voor het onderhoud van de rookmelder zoals bijvoorbeeld het vervangen van de batterijen.

 

Het is belangrijk dat de plaats van de rookmelder steeds wordt aangegeven op de plaatsbeschrijving.[6] Door middel van deze plaatsbeschrijving kan men immers bewijzen dat er effectief rookmelders aanwezig zijn in de woning.

 

Indien u nog vragen heeft omtrent deze kwestie, aarzel niet om onze specialisten te contacteren. Zij helpen u graag verder.

 

 

[1] Decreet van 1 juni 2012 houdende de beveiliging van woningen door optische rookmelders, BS 13 juli 2012, 38717.

[2] Het CE keurmerk geeft aan dat de rookmelder voldoet aan de technische bepalingen, namelijk of de rookmelder al dan niet betrouwbaar is.

[3] De norm NBN EN 14604 is de Europese norm die de technische bepalingen aangeeft waaraan elke rookmelder moet voldoen.

[4] Art. 4 decreet 1 juni 2012 houdende de beveiliging van woningen voor optische rookmelders, BS 13 juli 2012, 38717.

[5] Art. 5 besluit van de Vlaamse regering 6 juli 2012 houdende wijziging van het besluit van de Vlaamse Regering van 6 oktober 1998 betreffende de kwaliteitsbewaking, het recht van voorkoop en het sociaal beheersrecht op woningen en van het besluit van de Vlaamse Regering van 3 oktober 2003 betreffende de kwaliteits- en veiligheidsnormen voor kamers en studentenkamers wat betreft de uitrusting met rookmelders, BS 6 augustus 2012, 46128.

[6] Decreet 1 juni 2012 houdende de beveiliging van woningen door optische rookmelders, BS 13 juli 2012, 38717.

 

Medialinks:

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1191334564271646&id=140460979359015&notif_t=like&notif_id=1470814261499254

https://www.linkedin.com/nhome/updates?activity=6169028661216374784&goback=&trk=hb_ntf_LIKED_UPDATE_YOU_CREATED

 

Hoofdwebsite Contact
afspraak maken upload






      GDPR proof area
      Upload uw documenten





      sleep uw documenten naar hier of kies bestand


      sleep uw briefwisseling naar hier of kies bestand











        Benelux (€... )EU (€... )Internationaal (prijs op aanvraag)

        Door de aanvraag in te dienen, verklaart u zich uitdrukkelijk akkoord met onze algemene voorwaarden en bevestigt u dat u onze privacyverklaring aandachtig heeft gelezen. Het verzenden van deze aanvraag geldt als een opdrachtbevestiging.
        error: Helaas, deze content is beschermd!